«Ολίγον κατωτέρω εκ
της φάλαγγος Ραφταναίων βιαίας, ως και από εξακοντιζούσης ποταμώδους πηγής,
εξόδου του Αράχθου διασκελίζει αυτόν υπερήφανος μονότοξος λιθίνη γέφυρα,
θαυμάσιον έργον εμπείρου και αρχιτεκτονικής εμπνεύσεως , εντοπίου -εκ
Πραμάντων- Αρχιμάστορα. Το υπέροχον τούτο έργον φέρον το όνομα της ιστορικής «
Πλάκας» υπενθυμίζει εθνικήν μας δόξαν,
παλαιοτέραν μεν την Μάρκου Μπότσαρη, Γώγου και Κουτελίδα, κατόπιν δε και των
Θεοδ. Γρίβα και Κωνστ. Κωττίκα». Νικ. Χ. Παπακώστα, Ηπειρωτικά, Αθήνα 1967, σελ. 257.
Πίστευε ο μέγας αυτός
Τζουμερκιώτης και διαλαλούσε την εθνική μας δόξα. Πού να φανταστεί ότι θα
άλλαζαν άρδην τα πράγματα. Η εθνική δόξα απαιτεί καταρχάς έθνος. Το έθνος,
εθνική συνείδηση. Τη συνείδηση δηλαδή
που «συνέταξαν» οι πρόγονοί μας με
αγώνες, θυσίες και ποταμούς αίματος.
Την «εθνική
συνείδηση» θα την προσδιόριζε ο μπάρμα Γιάννης ο Σκαρίμπας-αν ζούσε-, ως ευρώ.
Τα πράγματα είναι
χειρότερα. Εθνική συνείδηση δεν υπάρχει.
Ποτάμια, γεφύρια και συνειδήσεις θα τα πνίξει η ιδιωτικοποίηση.
Αχ, ποιος να
καταλάβει πως το πρόβλημα δεν είναι το μνημόνιο. Το πρόβλημα είναι η μνημονιακή
συνείδηση, γιατί δημιουργεί ΔΟΥΛΟΥΣ!
Με τιμή
Χρίστος Α. Τούμπουρος
Αγναντίτης
Τζουμερκιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου