Θα απαιτείται και γνώμη του περιφερειακού συμβουλίου που δεν θα δεσμεύει!
Του Γιώργου Παπαχριστοδούλου από την εφημερίδα ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Βουλή μεγάλων φραγμάτων: μέσα στη γενικότερη αναμπουμπούλα που προκαλεί η οικονομική κρίση και επίθεση σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας η ελληνική βουλή ψήφισε το απόγευμα της Πέμπτης 3/2/2012, κατά πλειοψηφία το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ένα νομοσχέδιο το οποίο βρίθει χαριστικών διατάξεων που ξεμπλοκάρουν επενδυτικά σχέδια τα οποία θα έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Μία πτυχή της υπόθεσης (αλλά όχι η μόνη) αφορά και την Ήπειρο και συγκεκριμένα τα μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα με κορυφή του παγόβουνου το σχεδιαζόμενο από την εταιρεία Μηχανική στον Άγιο Νικόλαο του Αράχθου.
Τελικά, ο υπουργός ΠΕΚΑ δεν απέσυρε τα επίμαχά άρθρα 56 και 52 παρά μόνο όπως προέκυψε από τη συζήτηση στη Βουλή η οποία και ψήφισε το νομοσχέδιο κατ’ άρθρο προστέθηκε εδάφιο σύμφωνα με το οποίο θα πρέπει όσον αφορά τα σχέδια διαχείρισης υδάτινων πόρων και τα υδροηλεκτρικά έργα θα η...συμβουλευτική γνώμη του οικείου περιφερειακού συμβουλίου.
Η διάταξη
Η διάταξη την οποία προσέθεσε το ΥΠΕΚΑ έχει ως εξής:
«Κατά τη διαχείριση χωροθέτησης έργων διαχείρισης και αξιοποίησης υδάτων, η παροχή γνώμης του οικείου Περιφερειακού Συμβουλίου εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στις διατάξεις του κεφαλαίου Α΄ του ν. 4014 αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή των εγκεκριμένων σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών». «Πιστεύω ότι αυτή η επιπρόσθετη φράση βοηθάει στο να καθησυχαστούν οι ανησυχίες για το ότι δεν θα ληφθεί υπ' όψιν η γνώμη των τοπικών κοινωνιών ειδικά σε περιοχές που είναι επιβαρημένες, όπως έχει σημειωθεί από πολλούς», σημείωσε ο κ. Παπακωνσταντίνου. Όπως γίνεται κατανοητό η γνώμη (και όχι η απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου) είναι αναγκαία προυπόθεση για τα σχέδια διαχείρισης. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως τα σχέδια θα πρέπει οπωσδήποτε να περάσουν κι από περιφερειακό συμβούλιο για να εγκριθούν, αλλά η τελική απόφαση θα ανήκει στον εκάστοτε υπουργό ο οποίος θα εγκρίνει με προεδρικό διάταγμα τα σχέδια διαχείρισης υδάτινων πόρων και όχι στην τοπική κοινωνία…
Κατά συνέπεια η γνώμη δεν θα είναι δεσμευτική. Γιατί άλλο είναι η δεσμευτική γνώμη κι άλλο η συμβουλευτική – γνωμοδοτική.
Ο πόθος Μεσοχώρα και ο ασκός του Αιόλου
Από τη συζήτηση την Τετάρτη 2/2/2012 στην ολομέλεια του σώματος διαφάνηκε από τις τοποθετήσεις των βουλευτών πως απώτερος στόχος είναι η λειτουργία των φραγμάτων της Μεσοχώρας και της Συκιάς (εκτροπή Αχελώου). Μάλιστα με αυτό το πρόσχημα και οι περί τον υπουργό Περιβάλλοντος, αλλά και οι βουλευτές του ΠΑΣΟ - σύμφωνα με πληροφορίες- επιχειρούν να καθησυχάσουν τους τοπικούς φορείς, επενδύοντας και στην τοπικικιστική αντίληψη- πως το υπουργείο (και κατ’ επέκταση ο επενδυτής) δεν ενδιαφέρονται για τον Άραχθο, αλλά για φράγματα σε άλλες περιοχές. Ωστόσο, με την ψήφιση της ρύθμισης του πολυνομοσχεδίου ανοίγει ο ασκός του Αιόλου ώστε το φραγματοκατασκευαστικό λόμπι να εκμεταλλευτεί το νομικό πράσινο φως, αλλά και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα περί αναγκαίων επενδύσεων για να βγούμε από την κρίση και να εξαπολύσει μία γενικευμένη επίθεση στο υδάτινο δυναμικό και της Ηπείρου.
Ανέφερε στη συνεδρίαση η βουλευτίνα Τρικάλων του ΠΑΣΟΚ Σ. Μερεντίτη: «Όσον αφορά το Φράγμα Μεσοχώρας, όλοι θέλουμε να προστατεύσουμε το περιβάλλον, αλλά όλοι πρέπει να φροντίσουμε και την ανάπτυξη και κυρίως τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων να πιάνουν τόπο». «Για να μην θεωρήσετε ότι είμαστε εναντίον των υδροηλεκτρικών φραγμάτων κι ότι δεν θέλουμε να κατασκευαστεί, λέμε ότι το φράγμα της Μεσοχώρας πρέπει να προχωρήσει, πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει. Κακώς καθυστερεί», τόνισε από την πλευρά του ο Δημήτρης Τσιρώνης βουλευτής Άρτας του ΠΑΣΟΚ.
Ήθελαν σύμφωνη...
Ανέφερε ακόμη: «Αναγνωρίζουμε ότι αυτή η διαδικασία των περιφερειακών χωροταξικών σχεδίων στις περιοχές που δεν υπάρχουν ή κι εκεί που υπάρχουν, χρειάζεται επικαιροποίηση, μπορεί να καθυστερήσει. Θέλετε να προχωρήσετε την κατασκευή ορισμένων υδροηλεκτρικών έργων και φέρνετε αυτή τη μεταβατική διάταξη. Τουλάχιστον να γίνει με τη σύμφωνη γνώμη του περιφερειακού συμβουλίου. Έτσι θα γίνει αποδεκτή και θα έχει το σεβασμό της τοπικής κοινωνίας. Ο Υπουργός στην Επιτροπή δεσμεύτηκε ότι η άποψη, η γνώμη της τοπικής κοινωνίας θα γίνει σεβαστή. Δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις και τις δεσμεύσεις του κυρίου Παπακωνσταντίνου, ένα νέο Υπουργό όμως, που μπορεί να έχουμε αύριο, δεν δεσμεύεται από τις δεσμεύσεις που έκανε ο κ. Παπακωνσταντίνου. Γι’ αυτό θα πρέπει να περιληφθεί η σύμφωνη γνώμη του περιφερειακού συμβουλίου». Αντίστοιχη παρέμβαση να είναι σύμφωνο το περιφερειακό συμβούλιο έκανε και ο βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Αργύρης αναφέροντας για τα σχέδια διαχείρισης των υδάτινων πόρων πως «απουσιάζει η γνώμη της τοπικής κοινωνίας. Μιλάμε απλώς και αορίστως για διαβούλευση, η οποία δεν φαίνεται πουθενά ότι δεσμεύει προς τα πάνω την κεντρική διοίκηση ή τον μελετητή». «Λέτε για μία διαβούλευση γενικώς και αορίστως. Δεν μου λέει τίποτα. Δεν μπορεί, λοιπόν, να καθόμαστε να μιλάμε για διαβούλευση, να συζητάμε, να αρνούμαστε, να συμφωνούμε και όταν φθάνει στο κέντρο, να αποφασίζει η κεντρική εξουσία», σημείωσε ακόμη.
«Από μία πρόσθετη ανάγνωση φαίνεται σωστό να κατατάσσονται στο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει για υδροηλεκτρικά έργα με ισχύ μικρότερη των 15 μεγαβάτ και έργα με μεγαλύτερη ισχύ. Είναι όμως πραγματικά έτσι; Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Είναι σωστό να αντιμετωπίζεται ένα έργο με μόνο κριτήριο την πηγή ενέργειας κι όχι το μέγεθός του και τις επιπτώσεις του, αφού είναι αποδεκτό και αληθές ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των μεγάλων υδροηλεκτρικών έργων και η πιθανότητα προσβολής του περιβάλλοντος είναι σαφώς μεγαλύτερες έναντι των μικρών;», τόνισε ο βουλευτής Θεσπρωτίας του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Κατσούρας σημειώνοντας ακόμη πως : «Καταρχήν, είναι λάθος ο διαχωρισμός σε μικρό και μεγάλο να γίνεται μόνο με την εγκατεστημένη ισχύ του έργου. Αυτός ο διαχωρισμός λαμβάνει υπόψη μόνο την τυποποίηση του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού που προσφέρουν οι εταιρείες και όχι τις υπόλοιπες διαφορές. Έτσι, το όριο των 10 πριν, των 15 τώρα ίσως είναι υψηλό για τη χώρα μας. Δεύτερον, η μέχρι τώρα ιστορία στη χώρα έχει δείξει ότι τα μέχρι τώρα έργα δεν συνυπολόγιζαν τη συνολική θεώρηση του δυναμικού των ποταμών και εκτίμηση των δυνατοτήτων σε όλη τους τη λεκάνη. Επιπλέον, παρακολουθούμε να επανέρχονται κατά καιρούς μελέτες copy paste, αφού είτε προηγουμένως έχουν απορριφθεί είτε έχουν αποσυρθεί χωρίς όμως ουσιαστικές αλλαγές. Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται μια ιδιαίτερη προσοχή και προστασία του τοπίου. Είναι τέτοια η αυθαιρεσία κάποιων με δεδομένη τη φιλική διάθεση πολλών απέναντι στα υδροηλεκτρικά που προβαίνουν σε προκαταρτικές εργασίες, χωρίς καμία άδεια. Έχει γίνει στο νομό μου».
...Αλλά μίλησε ο υπουργός
«Θεωρώ ότι είναι δύσκολο να πάμε πέρα απ’ αυτήν την προσαρμογή, για να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη, όμως θέλω να το ξεκαθαρίσω ως εξής. Κατ’ αρχάς, είναι προφανές ότι και για τη συγκεκριμένη περίπτωση του Αγίου Νικολάου στον Άραχθο, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι είναι πολύ βεβαρυμένη περιοχή, για να σηκώσει μια άλλη, παρόμοια επένδυση. Είναι αυτή η θέση του ΥΠΕΚΑ. Όμως, αν πηγαίναμε και «κλειδώναμε», πέρα απ’ αυτό που λέει η διάταξη την οποία προσθέσαμε, στη σύμφωνη γνώμη, αυτό πιστεύουμε ότι θα εμπόδιζε την υλοποίηση όλου του νέου πλαισίου της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, το οποίο έχουμε κάνει. Η χώρα χρειάζεται υποδομές που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, χρειάζεται δημόσια διαβούλευση. Θεωρώ αδιανόητο να γίνει ένα παρόμοιο έργο, χωρίς να είναι σύμφωνη η τοπική κοινωνία. Νομίζω, όμως, πως πρέπει να βρούμε τη σωστή ισορροπία, ώστε να μην βάλουμε υπερβολικά εμπόδια σε άλλες περιοχές, σε άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την υλοποίηση παρόμοιων έργων», τόνισε μιλώντας ο Γ. Παπακωνσταντίνου φωτογραφίζοντας ουσιαστικά την υπόθεση του Αχελώου, και αρνούμενος το δεσμευτικό της γνώμης των τοπικών φορέων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου